Świniobicie w Rudnikach

Było to drugie podejście do likwidacji hodowli. 16 września gospodarze z okolicznych miejscowości zablokowali dostęp do gospodarstwa dla służb weterynaryjnych. Jednak kilka dni później służby weterynaryjne w asyście policji zlikwidowały całe stado. W opinii lekarza weterynarii właściciele gospodarstwa nie przestrzegali zasad bioasekuracji. A ponieważ ich chlewnia znajduje się w strefie zapowietrzonej, to zdrowe zwierzęta trzeba było zutylizować. Za zlikwidowane świnie rolnicy otrzymają 18 tys. zł odszkodowania. Niestety, zgodnie z przepisami, mają zakaz hodowli tuczników w zamkniętej chlewni do końca 2018 roku.

Przy likwidacji stada w Rudnikach obecny był poseł Jarosław Sachajko (Kukiz' 15) z sejmowej komisji rolnictwa. Poddał on w wątpliwość skuteczność działań w walce z ASF oraz jej skutkami.

W powiecie bialskim w tym roku wykryto najwięcej w województwie lubelskim ognisk ASF - już około 40. Ponad 1320 rolników z tego terenu złożyło deklaracje o rezygnacji z hodowli. Niestety, działania służb weterynaryjnych wydają się niewystarczające, ponieważ ASF cały czas się rozprzestrzenia. Rolników z kolejnych miejscowości obejmują obostrzenia – w obszarach zapowietrzonych wybijane są zdrowe świnie u hodowców, którzy nie spełniają wymogów bioasekuracji.

Zasady bioasekuracji

1. Zabezpieczenie gospodarstwa, w którym utrzymywane są świnie w systemie otwartym, podwójnym ogrodzeniem o co najmniej 1,5 m wysokości, na podmurówce lub z wykopanym krawężnikiem.

2. Ograniczenie możliwości wchodzenia na fermę. Bramy wjazdowe oraz drzwi muszą pozostać zamknięte. Wejście do gospodarstwa jest jednym z kluczowych punktów kontroli. Dla osób postronnych okres braku kontaktu ze zwierzętami powinien wynosić minimum 24 godziny.

3. Osoby, które muszą wejść do gospodarstwa powinny:
- umówić wizytę z wyprzedzeniem, pozostawić odzież osobistą w strefie brudnej przebieralni,
- wziąć prysznic i przebrać się w odzież fermową,
- pozostawić samochód w ściśle określonym miejscu przed budynkami fermy,
- unikać, jeśli to możliwe, bezpośredniego kontaktu ze zwierzętami.

4. Wdrożenie programu monitorowania i zwalczania gryzoni, posiadanie dokumentacji przestrzegania tego programu. Należy zapewnić nie tylko usunięcie gryzoni z pomieszczeń inwentarskich, ale także zabezpieczyć tak zwaną szczuroszczelność. Chodzi o takie wykończenie i przystosowanie budynków, które uniemożliwi gryzoniom wejście do wnętrza chlewni, wędrówkę po pomieszczeniach, wyszukiwanie wody i pokarmu.

5. Przeprowadzanie okresowych zabiegów dezynsekcji (od kwietnia do listopada każdego roku) i posiadanie dokumentacji wykonywania tych zabiegów.

6. Prowadzenie rejestru środków transportu do przewozu świń, które wjeżdżają na teren gospodarstwa oraz rejestru wejść osób do pomieszczeń, w których utrzymywane są świnie. Na fermach, gdzie w ciągu roku wykorzystuje się więcej niż dwa samochody przeznaczone do transportu zwierząt ryzyko pojawienia się choroby jest znacznie wyższe w porównaniu do gospodarstw, do których wjeżdża mniej pojazdów.

7. Zabezpieczenie budynku, w którym utrzymywane są świnie przed dostępem zwierząt domowych (psów, kotów).

8. Utrzymywanie świń w zamkniętych pomieszczeniach, z wyjątkiem świń utrzymywanych w systemie otwartym.

9. Zapewnienie, aby:
- osoby mające kontakt ze świniami w gospodarstwie nie utrzymywały własnych świń poza tym gospodarstwem oraz nie zajmowały się dodatkowo obsługą trzody chlewnej w innych stadach,
- do budynków, w których są utrzymywane świnie nie wchodziły osoby postronne,
- osoby przebywające w budynkach inwentarskich używały odzieży ochronnej oraz obuwia ochronnego.

10. Posiadanie w gospodarstwie, w którym są utrzymywane świnie pisemnego planu bioasekuracji obejmującego:
- dokumentację przestrzegania wymagań określonych w punktach 4–6,
- rejestr produktów biobójczych używanych w gospodarstwie,
- program czyszczenia i dezynfekcji pomieszczeń oraz sprzętu mającego kontakt ze zwierzętami,
- zasady używania oraz czyszczenia i dezynfekcji odzieży ochronnej i obuwia.