Cała prawda o Południowym Podlasiu

Premiery będą publikowane co sobotę o godz. 18.00 na kanale Fundacji Mały Kosmos Studio i w serwisach społecznościowych. Pierwszym z prezentowanych spektakli będzie komediowa opowieść o inicjatywie, która w przewrotny sposób podejmuje temat wpływu jednostki na lokalną kulturę i życie społeczne. Cykl nosi nazwę „Cała prawda o Południowym Podlasiu w oczach mieszkańców”, ponieważ jego twórcy – seniorzy, lokalni artyści i społecznicy, a nawet przedstawiciele samorządu lokalnego tacy jak wójtowie i radni – opowiadają o swojej ziemi, tradycjach i wartościach z perspektywy codziennego doświadczenia. To historia regionu opowiedziana przez tych, którzy najlepiej go znają – jego mieszkańców.

Pięć teatrów – pięć opowieści o tożsamości

Każdy ze spektakli tworzy odrębny świat i język artystyczny, a razem składają się na pełny obraz życia i kultury południowego Podlasia:

1. „Porwanie Wójta – Emerycka Szajka idzie na całość” (Koszeliki)

Lekka komedia z nutą satyry społecznej – grupa seniorów „porywa” wójta, by przeprowadzić go przez symboliczny proces edukacji obywatelskiej. Humor, dystans i energia wspólnoty czynią z tego spektaklu afirmację twórczej starości i wspólnego działania.
Premiera – 8 listopada.

2. „Letnicy na wsi 2” (Zaścianki)

Poetycka opowieść o relacjach międzyludzkich, przemijaniu i sile wspólnoty. Spektakl łączy realizm sceniczny z filmową formą i muzyką zespołu „Leśne Echo”.
Premiera – 15 listopada.

3. „Dlaczego Kożuszki? – z dziejów wolnych Bojarów” (Kożuszki)

Studium życia bojarów międzyrzeckich – unikatowej grupy etnokulturowej. Spektakl łączy autentyczną gwarę bojarską, elementy historyczne i współczesną narrację filmową, pokazując tożsamość jako proces ewolucji, nie zamknięty system.
Premiera – 29 listopada.

4. Dowódcy i Reżyserzy – historia teatru ludowego WICI” (Tłuściec)

Widowisko multimedialne o legendarnym ruchu teatralnym WICI, który w okresie międzywojennym łączył sztukę, obywatelskość i niezależność. Historia prawdziwych ludzi, dla których teatr był zarówno formą życia, jak i wolności.
Premiera – 22 listopada.

5. Wesele z lat 50-tych i obrzędy przedweselne” (Bereza)

Barwna i muzyczna podróż w przeszłość – rekonstrukcja obyczajów południowego Podlasia z ponad 40 pieśniami i przyśpiewkami, zagranymi przez aktorów, którzy te tradycje pamiętają z dzieciństwa.
Premiera – 6 grudnia.

Projekt „Wspólnie Tworzymy Kluby Seniora”, którego głównym celem była integracja społeczna i rozwój aktywności kulturalnej osób starszych, stał się punktem wyjścia dla powstania cyklu „Multimedialne Spotkania Teatralne Seniorów”. Fundacja Mały Kosmos zdecydowała się podjąć produkcji ze względu na autentyczność i głębię przekazu – treści powstałe w ramach zajęć teatralno-muzycznych okazały się na tyle dojrzałe, że zasługują na prezentację przed szeroką publicznością.

– W jednym przedsięwzięciu spotkali się ludzie o odmiennych poglądach, światopoglądach i doświadczeniach życiowych. Najmłodszy uczestnik miał 5 lat, najstarszy – ponad 85. To nie był teatr idei, tylko teatr spotkania – wspólnej pracy, rozmowy i radości tworzenia. Tym właśnie chcemy podzielić się z publicznością – wyjaśnił reżyser Daniel Świąder .

Realizacja przedsięwzięcia ma charakter interdyscyplinarny i inkluzywny – łączy teatr, muzykę, film, historię i lokalną tradycję w jedną narrację. Takie działania, otwarte na różnorodność uczestników, stają się naturalną formą tzw. terapii społecznościowej, w której proces twórczy służy wspólnemu rozwojowi i odbudowie relacji. Przebieg działań – ze względu na ich zasięg i wieloaspektowy charakter – prezentowany był podczas konferencji naukowo-badawczych jako przykład wzorowo przeprowadzonej terapii społecznościowej w Polsce.

– Pracowaliśmy w bardzo zróżnicowanych warunkach – od kameralnych sal klubowych po plenery z lat 40. XX wieku. Połączenie tradycyjnych elementów teatru z montażem filmowym pozwoliło nam stworzyć formę nowoczesną, ale zachowującą autentyzm lokalnych historii. Te spektakle mają w sobie prawdę, której nie da się wyreżyserować. Właśnie to sprawia, że obraz staje się żywy – jest zapisem wspólnoty, a nie tylko przedstawienia – dodała Natalia Potocka , autorka zdjęć i montażu.