Tatarakiem słane podwórka

Uroczystość zesłania Ducha Świętego, zwana popularnie Zielonymi Świątkami, to jedno z najbarwniejszych świąt rocznych. 50 dni po Wielkanocy apostołowie zebrani w Wieczerniku w towarzystwie Maryi otrzymali dar Ducha Świętego, który zstąpił na nich w postaci ognistych języków. Pięćdziesiątnica to jedno z najważniejszych świąt chrześcijańskich, ustanowione w IV wieku. Dziś związane głównie z obchodami kościelnymi, tj. msza święta i symboliczny obchód pól, ale jeszcze kilkadziesiąt lat temu obchodzone było hucznie i z wielką wiosenną radością.

Dawniej na terenie Międzyrzeccyzny panował zwyczaj strojenia gospodarstw i należącego do nich dobytku, co było wyrazem troski o zapewnienie płodności i urodzaju. Jak opowiada nam 73-letnia mieszkanka gm. Drelów, która swoje dziecięce i młodzieńcze lata przeżyła w Brzozowicy (gm. Kąkolewnica), dwudniowe obchody Zielonych Świątek angażowały całą rodzinę. - Jako dzieci rano szliśmy na łąki i do lasu paść krowy, a w międzyczasie, nad wodą zrywaliśmy tego dnia tatarak. Im więcej udało się zerwać, tym piękniej później stroiliśmy podwórko - wspomina Elżbieta . - Gdy wracaliśmy z pastwiska, zrywaliśmy gałązki brzeziny i zakładaliśmy je na rogi krów. Tak umajone szły na podwórko. Tatarak, którego doły łodyg bardzo ładnie pachniały, rozrzucany był po całym podwórku, a na budynkach i płotach zaczepiane były gałęzie brzeziny. One się do tego najlepiej nadawały, bo można je dobrze wyginać. Na drugi dzień, kiedy w południe była msza, wierni ruszali z procesją przez wieś, a wtedy gospodarze podprowadzali też do płotu ustrojone krowy, by je ksiądz pobłogosławił i pokropił święconą wodą.

Wianki z gałązek i polnych kwiatów, uplecione przez dziewczęta i chłopców, zdobiły także wszystkie okoliczne kapliczki i krzyże, przy których zatrzymywała się procesja. Zwyczaj wywodzi się z najdawniejszych wierzeń, że młoda zieleń oraz życiodajne soki wiosennych gałązek wpływają na wzrost roślin, ich plenność, a także chronią przed chorobami i urokami.

Jeśli z opowieści dziadków lub rodziców znacie podobne zwyczaje z okolicznych miejscowości, podzielcie się tym z nami w komentarzu. Zachęcamy do wspomnień i przesyłania fotografii.

Przy okazji zapamiętajcie dawne przysłowie, które w tym roku wyjątkowo pasuje do zmiennej aury i Zielonoświątkowego wiatru i muśniętego słońcem chłodu:

"Do świętego Ducha - nie zdejmuj kożucha,
a po świętym Duchu - chodź jeszcze w kożuchu"

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Swoimi wspomnieniami podzieliły się z nami czytelniczki Międzyrzec.info. Dziękujemy!

- Pamiętam, że jako dziecko z innymi dzieciakami chodziłam na "Zamczysko" po tatarak, który potem rozrzucaliśmy na ulicy Lubelskiej i na podwórku obok naszej kamienicy. W Święto Zasłania Ducha Świętego ulice Międzyrzeca były pięknie przystrojone tatarakiem. Teraz faktycznie trudno znaleźć tatarak... ale warto dzieciom pokazać tę roślinkę i opowiedzieć o tradycji. Dodam jeszcze, że super robiło się z tataraku piszczałki - wspomina Danuta K .

- Pamiętam jak z babcią Felą układałyśmy tatara na podwórku a dziadzo Tadzio przynosił brzózki przed drzwiami. To były piękne czasy - wspomina Bożenna J .