Wędkarski maraton na jeziorkach

Kto pierwszy - ten łowi

Maraton wędkarski w Międzyrzecu Podlaskim każdego roku cieszy się ogromną popularnością, o czym świadczą przede wszystkim rozchodzące się niczym ciepłe bułeczki miejsca łowieckie. Obowiązuje SMS-owy system zapisów, więc kto pierwszy, ten lepszy. W tym roku zapisy trwały… 2 minuty! W ubiegłym nieco dłużej, bo lista drużyn zapełniała się przez 15 minut.

- Mieliśmy w tym roku rekordową liczbę zgłoszeń, bo aż 67 drużyn, niestety, wody nie możemy rozciągnąć, nie jest z gumy - stwierdza prezes Międzyrzeckiego Towarzystwa Wędkarskiego „Żwirek” Marcin Borowik .

24 godziny z wędką

Do zawodów przystąpiło 39 finalnie sklasyfikowanych trzyosobowych drużyn z różnych zakątków kraju. Każda z drużyn zajęła swoje łowiska zgodnie z przeprowadzonym losowaniem, przy czym na każdą z nich przypadało 30 metrów linii brzegowej, po dziesięć metrów dla każdego zawodnika. To los zadecydował o tym, czy stanowisko trafiło się mniej lub bardziej atrakcyjne, z płytszą lub głębszą wodą. Drużyny łowiły ryby nieprzerwanie przez 24 godziny.

- To były wyjątkowe zawody ze względu na pogodę, bo jeszcze takiego upału nie przeżyliśmy. Były burze, które rwały namioty i parasole, ale takiego skwaru jeszcze u nas nie było. Wyniki nie są najwyższe, ale to nie najważniejsze. Nagrody były w tym roku naprawdę fajne i kosztowne, na przykład siedziska wędkarskie, tzw. kosze. W organizacji samego wydarzenia wsparli nas m.in. Wipasz, Zakład Wyrobów Wędliniarskich Wysokie, KGW Polskowola, które przygotowało pyszne kartacze, producent pomidorów firma Pytlik, a także żony członków i członkinie MTW „Żwirek” – przybliża szczegóły zawodów Marcin Borowik.

Piękna pogoda, atrakcyjne łowisko, a przede wszystkim świetna atmosfera towarzysząca zawodom przełożyły się na udaną rywalizację i dobre połowy (tylko jedna z drużyn zakończyła połowy z wynikiem 0), które uwieńczyło wręczenie nagród.

Klasyfikacja drużynowa:

I miejsce  - drużyna BeWuP i Spółka Chełm – 49.100 g ( zdj. poniżej )
II miejsce – drużyna MTW „Żwirek” Międzyrzec Podlaski – 41.700 g ( zdj. główne )
III miejsce  - drużyna Amur Team Radzyń Podlaski – 37.040 g
IV miejsce – drużyna Jazgarze Wieczorową Porą - 34.390 g
V miejsce – drużyna MTW Żwirek Międzyrzec Podlaski – 30.310 g
VI miejsce – drużyna Meprozet I Międzyrzec Podlaski – 30.160 g

Klasyfikacja indywidualna:

I miejsce - karp 10860 g - Grzegorz Basiak z Warszawy ( zdj. poniżej )
II miejsce - amur 10420 g - Kamil Krasiński z Radzynia Podlaskiego
III miejsce - amur 9100 g – Mirosław Pawłosik
IV miejsce - jesiotr 6060 g – Rafał Klimczak
V miejsce - jesiotr 5700 g – Paweł Grzesiak
VI miejsce - jesiotr 5580 g – Tomasz Michalak

Dodatkowo wylosowano nagrody specjalne:

Mariusz Kasianiuk - ponton, sponsor firma Tokarex ( zdj. poniżej )
Tadeusz Zalewski - silnik elektryczny do pontonu, sponsor burmistrz Międzyrzeca Podlaskiego Paweł Łysańczuk

Nagrodzono również najmłodszego i najstarszego zawodnika oraz najwyżej sklasyfikowaną kobietę:

Najwyżej sklasyfikowana kobieta - Monika Grzyb z Rawy Mazowieckiej z drużyny „Rodzinka” ( zdj. poniżej )
Najmłodszy zawodnik - Dawid Stefaniuk, 11 lat
Najstarszy zawodnik - Zdzisław Duda, 80 lat

Nagrody zwycięzcom wręczyli wspólnie prezes MTW „Żwirek” Marcin Borowik, przewodniczący Społecznej Rady Wędkarskiej Andrzej Kalinowski oraz burmistrz miasta Paweł Łysańczuk.

- Mam nadzieję, że jesteście zadowoleni ze swoich wyników. Dziękuję za to, że przyjechaliście, gratuluję zwycięzcom. Wracajcie do Międzyrzeca, zapraszamy serdecznie - mówił do zawodników burmistrz miasta Międzyrzec Podlaski Paweł Łysańczuk .

Nie przeszkadzać, a wspierać... Współpraca przynosi efekty

25 ogólnopolski maraton to duże, historyczne wydarzenie, organizowane każdego roku z dużym sukcesem, na który niewątpliwie ma wpływ dobra współpraca wędkarzy z miastem Międzyrzec Podlaski.

- To, że zawody odbywają się tak długo, to zasługa wielu ludzi. Chłopaki z MTW "Żwirek" spisują się na medal, bardzo fajnie organizują te zawody, one cieszą się ogromną popularnością. O ich popularności świadczy chociażby fakt, że bardzo ciężko jest się na tę imprezę zapisać, karnety i wejściówki rozchodzą się pierwszego dnia. To niesamowite wydarzenie, które już wpisało się w historię naszego miasta. Ono też służy promocyjnie, bo o naszym maratonie mówi się w całej Polsce, goście są z innych województw, czasem z zagranicy. Zawsze jest fajna, rodzinna atmosfera, wędkarze przyjeżdżają z rodzinami - podkreśla burmistrz Paweł Łysańczuk, który upatruje sukces wydarzenia, tego oraz innych na terenie miasta, w świetnej współpracy różnych środowisk oraz ich nieograniczonej chęci do działania. - Praca oddolna osób, stowarzyszeń czy fundacji, ale też zwykłych społeczników, którzy nie są w formalnych grupach, to jest naprawdę esencja i siła społeczeństwa obywatelskiego. Nie byłoby tego bez tych ludzi, takich jak koledzy z MTW "Żwirek", którzy rozwinęli bazę wędkarską na terenie miasta. Podstawową zasadą władz miasta jest to, by tym ludziom nie przeszkadzać, a skutecznie wspierać pomysły, których im nigdy nie brakuje. Widać, jak w przeciągu ostatnich lat zmieniła się ta stanica, jest tu ładnie, schludnie, wyremontowane pomieszczenie, panowie dbają o zarybienie, czystość wody w zbiorniku.

Początki w 1999 r.

Historia międzyrzeckich maratonów sięga roku 1999 r., kiedy ich organizatorem było Koło Łowieckie Polskiego Związku Wędkarskiego "Złoty Karaś". Wspomnieniami z tych wydarzeń podzielił się z nami przewodniczący Społecznej Rady Wędkarskiej, pełniący przez 15 lat funkcję wiceprezesa koła "Złoty Karaś" zrzeszającego 550 wędkarzy Andrzej Kalinowski.

- Pierwszy maraton przyszedł nam do głowy w 1999 r. i od tego czasu odbywa się co roku. Organizatorem był wtedy zarząd koła "Złoty Karaś", a głównym inicjatorem były prezes Leszek Wróblewski. Później funkcję prezesa koła pełnił Jurek Janusiewicz, a ja zostałem wiceprezesem. Przez 15 lat prowadziliśmy to wspólnie. Na początku sponsorował go sam burmistrz, innych sponsorów chętnych za bardzo nie było, ale dawaliśmy sobie radę. Potem sponsorował zawody też wójt gminy i przedstawiciele różnych firm, więc powolutku rozwijaliśmy się. Później pozyskaliśmy jako sponsora starostę, następnie marszałka województwa, potem został nim też minister rolnictwa Marek Sawicki - przez kilka lat sponsorował bardzo ładne nagrody, dyplomy, specjalne puchary. Przedstawiciele ministerstwa rolnictwa co roku przyjeżdżali i wręczali nagrody w imieniu ministra. Marszałek województwa Sławomir Sosnowski przyjeżdżał dość często, uczestniczyli w maratonach i wręczali nagrody burmistrz Stanisław Lesiuk, Artur Grzyb i Zbigniew Kot, a teraz współpracujemy dalej z nowym burmistrzem Pawłem Łysańczukiem. Jak "Solidarność" przejęła władzę w 2005 r. to była przerwa przez dwa lata, marszałek województwa i minister nie fundowali nam nagród, ale w 2007 r. Koalicja Obywatelska z PSL przejęły władzę i do 2014 r. Marek Sawicki fundował nam dalej nagrody - wspomina początki międzyrzeckich zawodów Andrzej Kalinowski .

W ciągu tych 25 lat zmieniały się zasady, dochodziły nowe nagrody, a wszystko po to, by maraton był jak najbardziej atrakcyjny dla zawodników. - Innowacje wprowadziliśmy jeszcze jako "Złoty Karaś", około 2010 r. Wtedy burmistrzem był pan Artur Grzyb i dogadaliśmy się, że dostaniemy pieniądze na łódkę, która będzie losowana wśród uczestników. Pierwszy raz zwyciężył łódkę wędkarz z Mińska Mazowieckiego, pamiętam, jak on się cieszył, skakał. I do dzisiaj to funkcjonuje, tylko teraz jest już nie łódka, a ponton. Zmieniamy trochę, żeby to nie było jednolite: silnik do łodzi, ponton - urozmaicamy i zawsze dużo osób jest chętnych na zawody. Z przykrością musimy odmówić wielu osobom, bo nie ma tyle odpowiednich miejsc na żwirowni, w niektórych jest stromo, nie da się umieścić stanowisk. Jest też głęboko, najgłębszy jest rów na 12 metrów - dodaje przewodniczący Społecznej Rady Wędkarskiej.

Jak podaje, średnio w zawodach uczestniczyło ok. czterdzieści trzyosobowych drużyn przyjeżdżających z różnych zakątków kraju, m.in. z Siedlec, Radzynia Podlaskiego, Łosic, Warszawy, Zamościa, a nawet Krakowa.

W trosce o łowisko

Każdego roku zainteresowanie zawodami jest naprawdę duże. Jak zauważa nasz rozmówca, kiedy licznik rejestracji wybija godz. 12:00 to już w ciągu pół godziny brakuje miejsc. Ma na to wpływ również atrakcyjność zarybienia i szansa złowienia naprawdę niezłych okazów.

- Sprzedajemy dość dużo, bo około 1200 zezwoleń na połów ryb na terenie naszego łowiska. Jak ryba była tańsza, to rekordowy rok miał 15 ton ryb, podczas gdy PZW miało 700 kg, tona to był luksus. W tej chwili ceny narybku poszły bardzo wysoko i za te pieniądze, które pozyskujemy za sprzedane licencje, mamy ok. 6-7 ton rocznie w zależności od gatunku ryb. Przeważnie zarybiamy zbiornik jesienią, kupujemy małe ryby i część większych, gotowych do tarła. Kupujemy też dużo tzw. karmy dla ryb, są to odpadki srebrnego karasia, 6-8 centymetrowe, które są pożywieniem dla naszych drapieżników. Mamy tu piękne ryby, na przykład teraz został złapany ponad 6 kg jesiotr, który został wypuszczony, bo nie wolno go zabrać do domu po złowieniu. Pływają karpie mające ponad 20-30 kg. Kilka lat temu policjant z Białej Podlaskiej złapał suma - 46 kg. Na maratonie, też kilka lat temu, kolega z Międzyrzeca wygrał - pół godziny przed końcem maratonu wyjął suma - 31 kg - opowiada wędkarz.

Amatorów wędkarstwa nie brakuje, nie tylko podczas zawodów, ale również na co dzień. - Zwłaszcza w weekendy trudno znaleźć miejsce. Zbiornik 45 hektarów, bardzo ciekawa krzywizna linii brzegowej. Przyjeżdżali tu redaktorzy z różnych periodyków i mówili, że mamy wspaniałe łowisko. I piękne ryby. Nawet amury kilkunasto-, nawet kilkudziesięciokilogramowe. Dzisiaj na zawodach też został złapany ponad 10-kilowy amur. Jest dużo leszczy, szczupaków, takich po 10-15 kg. Możemy się pochwalić bardzo czystą wodą. Dbamy o nią, od kilku lat ją wapnujemy, czyścimy z bakterii i glonów. Przejrzystość w tej chwili jest na kilka metrów - podkreśla Andrzej Kalinowski.

Dobra współpraca gospodarzy łowiska

Międzyrzeckie jeziorka, choć są własnością miasta, mają też swoich wodnych gospodarzy, którzy ściśle ze sobą współpracując nie tylko wspólnie dbają o dobrostan zbiornika, ale też potrafią działać tak, by wzajemnie umożliwiać sobie własną działalność.

- Między nami a żeglarzami jest cały czas współpraca. Jeśli my mamy maraton czy zawody, to uzgadniamy, żeby łódki w tym czasie nie pływały i nie zakłócały łowienia ryb. Gdy oni mają swoje zawody, na przykład mistrzostwa świata motorowodniackie, to żaden wędkarz absolutnie na brzegu w tym czasie nie siedzi. Ta współpraca układa się doskonale od 1999 r. Woda jest własnością miasta, my ją dzierżawimy. W tamtym roku burmistrz podpisał dzierżawę na dalsze dziesięć lat. Wodniacy też mają dzierżawę na obiekty. Zarówno żeglarze, jak i wędkarze czują się gospodarzami tej wody, a jeszcze i strażacy odbywają tu ćwiczenia. Ta współpraca cały czas dobrze się układa - podsumowuje Andrzej Kalinowski.