Pożegnanie Żołnierza

Jan Grudziński urodził się w 1914 r. w Kąkolewnicy. Służbę wojskową odbył w Brześciu, brał udział w wojnie obronnej, a po jej zakończeniu wrócił do domu. W 1940 roku ożenił się w Berezie ze Stefanią Kot.

Dołączył do konspiracji, po powstaniu Armii Krajowej został dowódcą plutonu i objął funkcję Komendanta placówki AK w Kąkolewnicy.

W czasie przygotowań do akcji „Burza” pluton Grudzińskiego był zaangażowany w akcje sabotażowe (m.in. wysadzanie pociągów w okolicy Międzyrzeca Podlaskiego).

Po wkroczeniu Sowietów pozostał w konspiracji. Po rozwiązaniu Armii Krajowej jego pluton funkcjonował w ramach Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. W listopadzie 1946 r. odznaczono go Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami i awansowano do stopnia sierżanta.

Po amnestii w 1947 r. na rozkaz Komendy Obwodu WiN Radzyń Podlaski ujawnił się ze swoim podkomendnymi. Aresztowania byłych żołnierzy podziemia skłoniły go jednak do ponownej konspiracji. Zdradzony przez żołnierza własnego oddziału, został aresztowany 7 lipca 1947 r. w Wygnance. Trafił do owianej złą sławą katowni na Zamku Lubelskim.

30 marca 1948 r. Wojskowy Sąd Rejonowy w Lublinie skazał Jana Grudzińskiego na karę śmierci. Zamordowano go 7 czerwca 1948 r. Rodzinie odmówiono wydania zwłok.

W listopadzie 2018 r. podczas prac poszukiwawczych prowadzonych przez Instytut Pamięci Narodowej, na cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Unickiej w Lublinie odnaleziono jego szczątki.

Plan uroczystości
10:00 – Wprowadzenie trumny do kościoła pw. Chrystusa Króla (Al. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 4)
10:30 – Msza pogrzebowa
11:45 – Przemarsz konduktu na cmentarz parafialny
12:00 – Uroczystości pogrzebowe z asystą wojskową