Zofia i Zbigniew Romaszewscy w Międzyrzecu

Spotkanie odbędzie się w środę, 27 lutego, w sali konferencyjnej urzędu miasta. Początek o godz. 19.30.

Zbigniew Romaszewski urodził się w 1940 roku w Warszawie. W 1964 ukończył studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. W 1976, po protestach robotniczych w Radomiu i Ursusie wywołanych przez drastyczną podwyżkę cen żywności, uczestniczył w organizowanej przez Komitet Obrony Robotników (KOR) akcji pomocy represjonowanym. Od 1977 był członkiem Komitetu Samoobrony Społecznej - KSS-"KOR". Wraz z żoną Zofią prowadził Biuro Interwencyjne rejestrujące przypadki łamania praw człowieka i niosące ofiarom bezprawia pomoc prawną i materialną.

Na przełomie 1979/80 zorganizował Komisję Helsińską, nadzorującą wprowadzanie w życie postanowień KBWE. Pod jego redakcją Komisja opublikowała Raport Madrycki, kompleksowo omawiający stan przestrzegania praw człowieka w PRL, w oparciu o konkretne, zarejestrowane przez Biuro Interwencji, przypadki łamania prawa.

W październiku 1980 r. obronił doktorat w Instytucie Fizyki PAN, gdzie pracował od ukończenia studiów do 1983 r. Po zwolnieniu z więzienia w 1984 r, w którym siedział w stanie wojennym za działalność społeczno-polityczną, centralne władze PAN uniemożliwiły mu podjęcie dalszej pracy w Instytucie Fizyki w Warszawie. Dzięki kolegom fizykom przeniósł się do Krakowa, do Instytutu Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie został zatrudniony jako redaktor "Acta Physica Polonica".

W latach 1980-1981 kierował Komisją Interwencji i Praworządności NSZZ "Solidarność", został wybrany do Prezydium NSZZ "Solidarność" Zarządu Regionu Mazowsze, a następnie do Komisji Krajowej.

W stanie wojennym poszukiwany przez SB - ukrywał się. W tym czasie zorganizował podziemne Radio "Solidarność". Aresztowany 29 sierpnia 1982 r. Był sądzony w dwóch kolejnych procesach: twórców Radia "Solidarność" i KSS KOR, następnie więziony od 1982 do 1984 r. Po uwolnieniu kierował reaktywowaną w podziemiu Komisję Interwencji i Praworządności NSZZ "Solidarność", która zajmowała się dokumentowaniem przypadków represji i pomocą ofiarom. W 1988 r. Komisja organizowała pomoc dla strajkujących robotników (Stalowa Wola, Nowa Huta, kopalnie Górnego Śląska, Szczecin, Gdańsk). Jeszcze w czasach PRL w roku 1988 zorganizował nielegalną, choć jawną, I Międzynarodową Konferencję Praw Człowieka w kościele w Mistrzejowicach, w Nowej Hucie. W Konferencji uczestniczyło ok. 1000 osób z różnych krajów. II Międzynarodowa Konferencja Praw Człowieka, podobnie masowa, odbyła się w 1990 r. w Leningradzie. Pozwoliła ona na spotkanie ludzi krzywdzonych z terenu całego Związku Radzieckiego z obrońcami praw człowieka na Świecie.

W 1998 r. Romaszewski założył Fundację Obrony Praw Człowieka, która w 50 rocznicę uchwalenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka zorganizowała w Warszawie, kolejną, III Międzynarodową Konferencję Praw Człowieka. Fundacja przygotowała też wystawę "Plakat i Historia. Trudna polska droga do demokracji". Wystawa ta eksponowana była na Kubie w 2000 roku, spotykając się z życzliwym przyjęciem środowisk niekomunistycznych. Wywołała wściekłe ataki ze strony reżimu Castro.

Zbigniew Romaszewski jest nadal aktywnym uczestnikiem szeregu inicjatyw na rzecz praw człowieka i demokracji na świecie. W latach 1989-2011 nieprzerwanie był senatorem RP. Żona Zofia dalej zajmuje się działalnością społeczną, a córka Agnieszka Romaszewska-Guzy jest znaną dziennikarką.